فریب

آه از نهاد خلق بلند است ای طبیب

ما را مده حواله به آرامش و شکیب

آن ساحل سلامت و امنش سراب بود

آن وعده‌ها و ظاهر رندانه‌اش فریب

از باغ عدنِ جنت و دیبا و قصر و حور

ما را جز اشک و زاری و ماتم نشد نصیب

چونان ستم نمود و سیه کرد روز خلق

خورشید تیره گون شد و ضحاک شد نجیب

حالم چنان بود که در این روزگار تلخ

از دوستان جدا فتاده و در شهر خود غریب

آذرماه ۹۸